အၾကမ္းဖက္သမားေဟာင္းတစ္ဦး၏ ဖြင့္ဟဝန္ခံခ်က္ (သို႔မဟုတ္) ၿခိမ္းေျခာက္ခံေနရေသာ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရး
ေရးသားသူ – ေဒါက္တာႏိုင္ေဆြဦး
ခရီးအစ
ေသနဂၤမဟာဗ်ဳဟာေလ့လာေရးအဖြဲ႕ တည္ေထာင္သူႏွင့္ အမႈေဆာင္ဒါ႐ိုက္တာ ေဒါက္တာႏိုင္ေဆြဦးသည္ Senior Leadership Program အရ အင္ဒိုနီး႐ွားႏုိင္ငံသို႔ သြားေရာက္ခဲ့သည့္ ျပန္ၾကားေရးဝန္ႀကီးဌာန ျပည္ေထာင္စုဝန္ႀကီး ေဒါက္တာေဖျမင့္ ဦးေဆာင္သည့္ ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႕တြင္ ပါဝင္ခြင့္ရခဲ့ပါသည္။ မဟာဗ်ဴဟာ ေလ့လာေရးဆိုင္ရာ သုေတသန အဖြဲ႕အစည္းတစ္ခုအေနျဖင့္ လုိက္ပါခြင့္ရခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ခရီးစဥ္မွာ ဇန္နဝါရီလ ၂၂ ရက္ေန႔မွ ၂၉ ရက္ေန႔အထိ ျဖစ္ၿပီး ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ အင္ဒိုနီး႐ွားႏုိင္ငံ၏ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ားႏွင့္ မာလူကူျပည္နယ္တြင္ ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ပဋိပကၡမ်ား ေျဖ႐ွင္းျခင္းတို႔ကို ေလ့လာရန္ ျဖစ္ပါသည္။
ခရီးစဥ္အတြင္း သက္ဆိုင္ရာနယ္ပယ္အသီးသီးမွ အစိုးရအရာ႐ွိႀကီးမ်ား၊ အၿငိမ္းစား တပ္မေတာ္ အရာ႐ွိႀကီးမ်ား၊ အၿငိမ္းစား ရဲအရာ႐ွိႀကီးမ်ား၊ တကၠသိုလ္မ်ားမွ ပညာ႐ွင္မ်ားက လာေရာက္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုကဲ့သို႔ လာေရာက္ ေဆြးေႏြးသူမ်ားထဲတြင္ တစ္ဦးအေၾကာင္းကိုေတာ့ ပိုမိုစိတ္ဝင္စားမိခဲ့သည္။ ထိုသူက နာဆီယာ အဘတ္စ္ …….
နာဆီယာ အဘတ္စ္ (Nasir Abbas) ဆိုသည္မွာ …..
အရပ္ပုပုျပတ္ျပတ္ႏွင့္ တကၠသိုလ္ပါေမာကၡပံုစံေပါက္ေနေသာ အဘတ္စ္ကို မည္သူကမွ် အၾကမ္းဖက္သမားေဟာင္းတစ္ဦးျဖစ္သည္ဟု ထင္လိမ့္မည္မဟုတ္။
မေလး႐ွားႏုိင္ငံသား အဘတ္စ္သည္ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွေဒသ၏ အလိုအ႐ွိဆံုး အၾကမ္းဖက္သမားအျဖစ္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ရပ္တည္ခဲ့သူျဖစ္သည္။ သူက အယ္လ္ကိုင္းဒါး အၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္း၏ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွမိတ္ဖက္၊ Jemaah Islamiyah (JI) အဖြဲ႕၏ အဖြဲ႕ဝင္တစ္ဦးပင္ ျဖစ္သည္။ (JI သည္ Islamic State of Indonesia တည္ေထာင္ရန္အတြက္ ၁၉၄၉ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ (၇) ရက္ေန႔တြင္ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ေသာ အဖြဲ႔ျဖစ္သည္။ ၎တို႔၏ အဖြဲ႕ဝင္မ်ားအား အင္ဒိုနီး႐ွားတပ္မေတာ္ကို တိုက္ခိုက္ရန္အတြက္ အာဖဂန္နစၥတန္သို႔ ေစလႊတ္ကာ စစ္ပညာ သင္ယူေစခဲ့ရာ နာဆီယာ အဘတ္စ္လည္း တစ္ဦးအပါအဝင္ ျဖစ္သည္။)
အမည္ေပါင္း (၁၄) မ်ိဳးကို အသံုးျပဳခဲ့ေသာ နာဆီယာ အဘတ္စ္သည္ ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ ေတာင္ပုိင္း မင္ဒါနာအိုျပည္နယ္ ေတာတြင္းတြင္ ဂ်ီဟတ္ဒ္ အၾကမ္းဖက္ေလ့က်င့္ေရးစခန္း ျဖစ္ေသာ Hudaybiyah Training Camp ကိုတည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး အၾကမ္းဖက္သမားကို ေလ့က်င့္ေပးခဲ့သူလည္း ျဖစ္သည္။ ထို႔အျပင္ ၂၀၀၂ခုႏွစ္ ဘာလီကၽြန္း ဗံုးခြဲမႈတြင္ ပါဝင္လုပ္ေဆာင္ခဲ့သည့္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားကို အာဖဂန္နစၥတန္ႏိုင္ငံတြင္ ေလ့က်င့္ေပးခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ေနာင္တြင္ JI အဖြဲ႕၏ စစ္ဘက္ေလ့က်င့္ေရးဌာန ျဖစ္ေသာ Mantiqi III တြင္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သူေလ့က်င့္ေပးခဲ့ေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားသည္ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွတြင္သာမကဘဲ ကမာၻတဝွမ္းတြင္ပါ လႈပ္႐ွားခဲ့သူမ်ား ျဖစ္လာခဲ့သည္။
နာဆီယာအဘတ္စ္သည္ ၁၉၈၇မွ ၁၉၉၀ အတြင္း အာဖဂန္နစၥတန္ မူဂ်ာဟစ္ဒင္ စစ္တကၠသိုလ္ (Military Academy of Afghanistan Mujahedeen) ကို တက္ေရာက္ေအာင္ျမင္ခဲ့ၿပီး ဒုတိယဗိုလ္အျဖစ္ ခန္႔အပ္ျခင္းခံခဲ့ရပါသည္။ ထိုရာထူးမွလည္း ဆက္မတက္ေတာ့ဟု သူကဆိုပါသည္။ ေက်ာင္းဆင္းၿပီးေနာက္ မေလး႐ွားႏိုင္ငံသို႕ ျပန္လာခဲ့ပါသည္။
ျမန္မာႏုိင္ငံႏွင့္ မည္သို႔ ပတ္သက္ေနပါသနည္း ….
သူေက်ာင္းဆင္းၿပီးေနာက္ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွေဒသတြင္း JI အဖြဲ႕၏ လႈပ္႐ွားမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရန္အတြက္ ေနရာေ႐ြးခ်ယ္ရန္ တာဝန္ေပးျခင္း ခံခဲ့ရပါသည္။ အထူးသျဖင့္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားကို ေလ့က်င့္ေပးရန္အတြက္ စခန္းေနရာ ေ႐ြးခ်ယ္ရန္ ျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားကို ေလ့က်င့္ေပးရန္အတြက္ စခန္းတည္ေဆာက္ရန္ ျဖစ္ႏိုင္ေခ်႐ွိမ႐ွိႏွင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ မည္သည့္လုပ္ငန္းမ်ား လုပ္ေဆာင္ႏိုင္မည္ကို သိ႐ွိေလ့လာႏိုင္ရန္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္အေစာပိုင္းတြင္ ေစလႊတ္ျခင္းခံခဲ့ရသည္။
သူႏွင့္ အတူလိုက္ပါလာသူက အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွ၏ အိုစမာဘင္လာဒင္အျဖစ္ လူသိမ်ားသူ Riduan Isamuddin…
Isamuddin ကို Hambali ဟုလည္း ေခၚၾကသည္။ သူ၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ အင္ဒိုနီး႐ွား၊ မေလး႐ွား၊ စင္ကာပူႏွင့္ ဘ႐ူႏိုင္းႏုိင္ငံမ်ားကို ဖိလစ္ပိုင္၊ ျမန္မာႏွင့္ ထိုင္းႏိုင္ငံတို႔မွ နယ္ေျမအစိတ္အပိုင္းအခ်ိဳ႕ႏွင့္ ေပါင္းစည္းကာ အစၥလာမ္မစ္ႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ရန္ ျဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္ ၂၀၀၃ႏွစ္ CIA ႏွင့္ ထိုင္းရဲတပ္ဖြဲ႕တို႔၏ ပူးေပါင္းစစ္ဆင္ေရးတစ္ခုတြင္ ဖမ္းဆီးခံရကာ ယခုအခါ ဂြာတာနာမိုအက်ဥ္းစခန္းတြင္ အက်ဥ္းက်ခံေနရၿပီ ျဖစ္သည္။
သူတို႔ဘယ္လမ္းေၾကာင္းက ဝင္ခဲ့ၾကပါသလဲ …
မေလး႐ွားႏိုင္ငံမွ ဘဂၤလားေဒ့႐ွ္ႏိုင္ငံသို႔ ေလယာဥ္ျဖင့္ သြားေရာက္ခဲ့ၾကပါသည္။ ေကာက္ဘဇား (Cox’s Bazar) အထိ ကားျဖင့္သြားေရာက္ၿပီး ထိုမွတဆင့္ ျမစ္ကို ေလွျဖင့္ ျဖတ္ကာ ရခိုင္ျပည္နယ္ထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လာခဲ့ၾကသည္။ ျမန္မာလူမ်ိဳးမ်ားကဲ့သို႔ ပုဆိုးမ်ားဝတ္ၿပီး ဝင္ခဲ့သည္ဟု ဆိုပါသည္။
ရခုိင္ျပည္နယ္တြင္း အေရာက္တြင္ Rohingya Solidarity Organization (RSO) ကုလားဆိုးအဖြဲ႕ စခန္းတစ္ခုသို႔ သူေရာက္႐ွိသြားခဲ့သည္။ စခန္းဟုဆိုေသာ္လည္း ႐ြာတစ္ခုပံုစံမွ်သာ ျဖစ္ၿပီး စစ္စခန္းတစ္ခုႏွင့္ တူညီေသာပံုစံမ႐ွိဟု သိရပါသည္။ RSO မ်ားမွာ အင္အားနည္းပါးေၾကာင္း သူေလ့လာမိသည္။ ထို႔အျပင္ တကိုယ္လံုးကို အျဖဴေရာင္ဝတ္ဆင္ကာ ေသနတ္မ်ားလြယ္ကာ လႈပ္႐ွားသြားလာေနသည္ကို ျမင္ရသည့္ သူ႔အတြက္ေတာ့ အထူးပင္ အံ့ၾသမိေၾကာင္း ေျပာပါသည္။ တကယ္တမ္းဆိုလွ်င္ ပါကစၥတန္ကဲ့သို႔ေသာႏိုင္ငံမ်ိဳးတြင္ ဝတ္စံုအျဖဴဝတ္ဆင္ထားပါက ဘာသာတရားကို လြန္စြာကိုင္း႐ႈိင္းသူမ်ား ျဖစ္ေၾကာင္း၊ ေသနတ္လြယ္ထားေသာ ဝတ္စံုျဖဴဝတ္ RSO မ်ားကို ျမင္ေတြ႕ရခ်ိန္တြင္ သူအံ့ၾသမိေၾကာင္း အဘတ္စ္က ဆိုပါသည္။ မည္သည့္အတြက္ေၾကာင့္ လက္နက္ကိုင္ရသနည္းဟု သူက ေမးျမန္းရာ အစိုးရတပ္ကို တိုက္ခိုက္ရန္ ျဖစ္သည္ဟု RSO တို႔က ေျဖၾကသည္။ သူ႔အေနျဖင့္ RSO တို႔အား အစိုးရတပ္အား ျပန္လည္တိုက္ခိုက္ျခင္း မျပဳရန္ႏွင့္ တိုက္ခိုက္မည္ဆိုပါက ေျမျပင္ အေနအထားအရ ျဖစ္ႏုိင္မည္ မဟုတ္ဘဲ ေခ်မႈန္းခံရမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း အႀကံျပဳခဲ့သည္ဟု ေျပာပါသည္။
JI အဖြဲ႕၏ အၾကမ္းဖက္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း တည္ေထာင္ႏုိင္ရန္အတြက္ သူေရာက္႐ွိေနေသာ ရခိုင္ေဒသကို ေလ့လာၾကည့္ရာတြင္ ျဖစ္ႏုိင္ဖြယ္မ႐ွိသည္ကိုလည္း ေတြ႔႐ွိခဲ့ပါသည္။ ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္း ပံုစံ (၃)မ်ိဳး႐ွိေၾကာင္း၊ ၎တို႔မွာ
(က) လႈပ္႐ွားေလ့က်င့္ေရးစခန္း (Mobile Training Camp)
(ခ) တစ္ဝက္တစ္ပ်က္လႈပ္႐ွား ေလ့က်င့္ေရးစခန္း (Semi Mobile Training Camp) ႏွင့္
(ဂ) အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ေရးစခန္း (Permanent Training Camp) တို႔ ျဖစ္ေၾကာင္း သူက ဆုိပါသည္။
JI အဖဲြဲ႕အေနျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ေရးစခန္း တစ္ခုတည္ေထာင္ရန္ ရည္႐ြယ္ခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရခိုင္ေဒသ၏ ေျမမ်က္ႏွာသြင္ျပင္အရ အၿမဲတမ္း ေလ့က်င့္ေရးစခန္း တည္ေထာင္ရန္ မျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္းလည္း ေတြ႔႐ွိခဲ့ရပါသည္။ တည္ေထာင္မည္ဆိုပါက ႏိုင္ငံျခားမွ လာေရာက္မည့္ သင္တန္းဆရာမ်ားႏွင့္ သင္တန္းသားမ်ား၏ လံုၿခံဳေရးကို အာမခံခ်က္ ေပးႏိုင္ျခင္း မ႐ွိေၾကာင္း ေတြ႕႐ွိခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အၾကမ္းဖက္ေလ့က်င့္ေရးေက်ာင္းကို ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ တည္ေထာင္ရန္ အစီအစဥ္ပ်က္ျပယ္ခဲ့ၿပီး ဖိလစ္ပိုင္ႏိုင္ငံ ေတာင္ပိုင္း မင္ဒါနာဟိုျပည္နယ္ ေတာနက္ထဲတြင္ တည္ေထာင္ခဲ့ပါသည္။ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္တြင္ တည္ေထာင္ေသာ ထိုသင္တန္းေက်ာင္းကို Hudaybiyah Training Camp ဟု ေခၚတြင္ၿပီး သူ႔အေနျဖင့္ တည္ေထာင္သူႏွင့္ ေက်ာင္းအုပ္အျဖစ္တာဝန္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ အထိ တာဝန္ယူခဲ့ပါသည္။ ၂၀၀၁ ခုႏွစ္တြင္ JI အဖြဲ႕၏ စစ္ဘက္ေလ့က်င့္ေရးဌာန ျဖစ္ေသာ Mantiqi III တြင္ ေခါင္းေဆာင္ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုဌာနအား ၂၀၀၃ ခုႏွစ္ သူဖမ္းဆီးခံရခ်ိန္အထိ ကိုင္တြယ္ခဲ့ပါသည္။
၂၀၀၃ ခုႏွစ္တြင္ အင္ဒိုနီး႐ွား ရဲတပ္ဖြဲ႕က သူ႔ကို ဖမ္းဆီးထိန္းသိမ္းခဲ့ပါသည္။ အင္ဒိုနီး႐ွား အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေရးရဲတပ္ဖြဲ႕မွ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး Ansyaad Mbai က အဘတ္စ္သည္ JI အဖြဲ႕၏ အဓိကေခါင္းေဆာင္တစ္ဦး ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အလြန္ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေၾကာင္း ေျပာၾကားခဲ့သည္။
အင္ဒိုနီး႐ွားက အဘတ္စ္ထံမွ ပတ္စပိုု႔အတုမ်ား ဖမ္းဆီးရမိခဲ့ေသာေၾကာင့္ လူဝင္မႈႀကီးၾကပ္ေရး ဥပေဒျဖင့္ ေထာင္ဒဏ္ (၁၁) လ က်ခံေစခဲ့သည္။ ဘာလီဗံုးခြဲမႈျဖင့္ ပတ္သက္ၿပီး အေရးယူျခင္းမခံရဘူးလားဟု ေမးျမန္းရာတြင္ တိုက္႐ိုက္ပတ္သက္ခဲ့ျခင္း မ႐ွိေသာေၾကာင့္ဟု သူကဆိုပါသည္။
သူသည္ တိုက္ခိုက္ေရးနည္းလမ္းမ်ား၊ လက္နက္ငယ္မ်ားႏွင့္ ေဖာက္ခြဲေရး အေျခခံနည္းလမ္းမ်ားကို သင္ၾကားေပးသူျဖစ္သည္။ တိုက္ပြဲမ်ားတုိက္ခိုက္ရန္၊ စစ္ပြဲမ်ားဆင္ႏႊဲရန္ ေလ့က်င့္ေပးျခင္း ျဖစ္သည္။ ခုခံကာကြယ္ေရးအတြက္ လူသတ္ျခင္းျဖစ္သည္။ မိမိတို႔ အခြင့္အေရးအတြက္ တိုက္ခုိက္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ JI အဖြဲ႕အေနျဖင့္ အရပ္သားမ်ားကို သတ္ျဖတ္ျခင္းမ႐ွိဟု သူက အခိုင္အမာဆိုသည္။
သို႔ေသာ္ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္ ဘာလီကၽြန္း ဗံုးခြဲမႈျဖစ္စဥ္တြင္ အရပ္သားမ်ား ေသဆံုးခဲ့ျခင္းႏွင့္အတူ JI ၏ ရပ္တည္ခ်က္လည္း ေျပာင္းလဲသြားခဲ့ရသည္။ ဤသည္ကို သူ႔အေနျဖင့္ ႏွစ္သက္ခဲ့ျခင္း မ႐ွိခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ အက်ဥ္းေထာင္မွ လြတ္ေျမာက္လာခ်ိန္တြင္ အင္ဒိုနီး႐ွားရဲတပ္ဖြဲ႕အား အၾကမ္းဖက္မႈႏွိမ္နင္းေရးတြက္ ကူညီရန္ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုအခါ University of Indonesia (Universitas Indonesia) တြင္ သုေတသန အတိုင္ပင္ခံအျဖစ္ အၾကမ္းဖက္ႏွိမ္နင္းေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို အႀကံေပးလ်က္႐ွိပါသည္။ သူ႔အေနျဖင့္ ယခုအခါ စာအုပ္ (၆) အုပ္ကို ေရးသားထုတ္ေဝခဲ့ၿပီး ျဖစ္ရာ ေနာက္ဆံုးစာအုပ္မွာ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္က ထုတ္ေဝေသာ Inside Jemaah Islamiyah ျဖစ္ပါသည္။ သူ၏ ကိုယ္ေရးအထုပၸတၱိအားလည္း ေရးသားလ်က္႐ွိရာ ျမန္မာႏုိင္ငံသုိ႔ လာေရာက္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ထည့္သြင္းေရးသားထားေၾကာင္း ေျပာပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးႏွင့္ အၾကမ္းဖက္မႈအႏၱရာယ္
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အမ်ိဳးသားလံုၿခံဳေရးကို ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္ ပထဝီႏိုင္ငံေရးကိုလည္း ေမ့ပစ္၍ ရမည္မဟုတ္ပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံသည္ ကမာၻ႔အင္အားႀကီး ႏိုင္ငံႏွစ္ခုၾကားတြင္ တည္႐ွိေနၿပီး ေတာင္အာ႐ွႏွင့္ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွကို ဆက္စပ္ေပးေသာ တံခါးေပါက္လည္း ျဖစ္ပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ ႏုိင္ငံအတြက္ မဟာဗ်ဴဟာအခ်က္အျခာေဒသတစ္ခု ျဖစ္သည္ဟု ဆုိႏုိင္သည္။
အကယ္၍သာ နာဆီယာ အဘတ္စ္အေနျဖင့္ ၁၉၉၄ ခုႏွစ္က ရခိုင္ျပည္နယ္တြင္ အၾကမ္းဖက္ေလ့က်င့္ေရးစခန္း ဖြင့္လွစ္ျဖစ္ခဲ့မည္ဆိုပါက အေျခအေနမ်ားသည္ ယခုထက္ ပိုမိုဆိုး႐ြားမည္ဆိုသည္မွာ ယံုမွားဖြယ္မ႐ွိပါ။
ၿပီးခဲ့သည့္ႏွစ္က ျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ရခိုင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕နယ္အတြင္း႐ွိ အမွတ္ (၁) နယ္ျခားေစာင့္ ရဲကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ (က်ီးကန္းျပင္)၊ ကိုးတန္ေကာက္ ရဲကင္းစခန္းႏွင့္ ငါးခူရနယ္ေျမ႐ံုးမ်ား တုိက္ခိုက္ခံရမႈသည္ စနစ္တက် ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ၿပီး လုပ္ေဆာင္သြားျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ႕ရသည္။ ဖမ္းဆီးရမိသူမ်ားကို စစ္ေဆးခ်က္မ်ားအရ အဆိုပါ အၾကမ္းဖက္မႈမ်ားသည္ ျပည္ပမွ ေငြေၾကးေထာက္ပံ့မႈ၊ ျပည္ပအၾကမ္းဖက္အဖြဲ႕အစည္းဝင္မ်ား၏ ပံ့ပိုးကူညီမႈတို႔ျဖင့္ အခ်ိန္ယူကာ စနစ္တက် ႀကိဳတင္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ေသာ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားျဖစ္ေၾကာင္း ေတြ႕႐ွိရပါသည္။ အဆိုပါ ျဖစ္စဥ္သည္ RSO အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္းႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေနေသာ ေမာင္ေတာေဒသတြင္ လႈပ္႐ွားသည့္ Aqu Mul Mujahiden (အကာလ္မူလ္ မူဂ်ာဟီဒင္န္) အဖြဲ႕၏ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္ျဖစ္ေၾကာင္း သိ႐ွိရပါသည္။
Aqa Mul Mujahidin (အကာလ္မူလ္ မူဂ်ာဟီဒင္န္) အဖြဲ႕သည္ ကမာၻအႏွံ႔႐ွိ အၾကမ္းဖက္ တိုက္ခိုက္မႈမ်ားတြင္ ေဆာင္႐ြက္ေလ့ရွိသည့္ နည္းဗ်ဴဟာမ်ားအတိုင္း ျပည္ပေငြေၾကး ေထာက္ပံ့မႈ (အေရွ႕အလယ္ပိုင္းရွိ ေမာင္ေတာေဒသအမ်ိဳးအႏြယ္မ်ား)၊ အၾကမ္းဖက္တိုက္ခိုက္မႈစစ္သင္တန္း (ပါကစၥတန္ – တာလီဘန္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ – RSO) စသည္တို႔ျဖင့္ စတင္၍ ပဋိပကၡျဖစ္ပြားခဲ့ေသာ ေမာင္ေတာေဒသအတြင္းရွိ အစြန္းေရာက္လူငယ္မ်ားကို ဘာသာေရးအရ စည္း႐ုံးေဆာင္႐ြက္ေသာ နည္းဗ်ဴဟာကို က်င့္သုံးေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အစၥလာမ္ဘာသာဝင္ အမ်ားစုေနထိုင္ရာ ဘူးသီးေတာင္၊ ေမာင္ေတာေဒသကို သိမ္းပိုက္ရယူၿပီးေနာက္ ျပည္ပေထာက္ခံမႈ၊ ေငြေၾကးပံ့ပိုးမႈမ်ား ျမင့္တက္လာေစရန္၊ ျပည္တြင္း ျပည္ပမွ ဘာသာေရးအစြန္းေရာက္မ်ား ပူးေပါင္းပါဝင္လာေစရန္အတြက္ တာလီဘန္၊ အယ္လ္ကိုင္းဒါး၊ ISIS စသည့္ အၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ နည္းနာအတိုင္း အင္တာနက္ႏွင့္ လူမႈကြန္ရက္မ်ားတြင္ ဗီဒီယိုဖိုင္မ်ားလႊင့္တင္ကာ ဝါဒျဖန္႔ခ်ိလ်က္ရွိသည္ကို ေလ့လာသိ႐ွိရပါသည္။
အထက္ပါ ျဖစ္စဥ္မ်ားကို ေလ့လာသံုးသပ္ၾကည့္မည္ ဆိုပါက ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ ေခတ္အဆက္ဆက္က အၾကမ္းဖက္သမားတို႔ မ်က္စိက်ရာေဒသ ျဖစ္ပါသည္။ ယခုအခါ အေ႐ွ႕အလယ္ပိုင္းေဒသ အထူးသျဖင့္ ဆီးရီးယားတြင္ စစ္အ႐ွိန္ေလ်ာ႔က်လာမႈႏွင့္အတူ ထုိေဒသသို႔ သြားေရာက္တုိက္ခိုက္ေနၾကေသာ အၾကမ္းဖက္သမားမ်ားသည္ အေ႐ွ႕ေတာင္အာ႐ွ ေဒသကို ျပန္လည္ ဝင္ေရာက္လာေနေၾကာင္း ေလ့လာသိ႐ွိရသည္။ ထိုကဲ့သို႔ ျဖစ္စဥ္မ်ားေၾကာင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံ၊ အထူူးသျဖင့္ ရခိုင္ျပည္နယ္သည္ အၾကမ္းဖက္မႈ၏ ဒုတိယစစ္မ်က္ႏွာ ျဖစ္လာႏိုင္ဖြယ္႐ွိေၾကာင္း ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားက သံုးသပ္ထားၾကပါသည္။
ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ (၂၀၀၈) အခန္း(၅) ပုဒ္မ(၂၀၁) အရ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတ ဦးေဆာင္မႈျဖင့္ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီကို ဖြဲ႔စည္းထား႐ွိေၾကာင္း ေလ့လာသိ႐ွိရသည္။ ပုဒ္မ (၂၁၃) ပုဒ္မခြဲ(က) တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတသည္ ႏိုင္ငံေတာ္အား က်ဴးေက်ာ္တိုက္ခိုက္ခံရလွ်င္ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒႏွင့္အညီ ဖြဲ႕စည္းထားေသာ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ႏွင့္ ညိႇႏႈိုင္းလ်က္ စစ္ေရးအရ လိုအပ္သလို ေဆာင္႐ြက္ပိုင္ခြင့္႐ွိသည္ဟု ျပဌာန္းထားပါသည္။ ရခုိင္ေဒသျဖစ္စဥ္သည္ ျပည္ပအၾကမ္းဖက္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ပါဝင္ေနသည္ဟု သံုးသပ္ႏိုင္သျဖင့္ သမား႐ိုးက်မဟုတ္ေသာ က်ဴးေက်ာ္မႈ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆႏုိင္ပါသည္။ ထို႕အျပင္ ဇန္နဝါရီလ ၂၀ ရက္ေန႔က Janes.com တြင္ ေဖာ္ျပပါ႐ွိေသာ ေဆာင္းပါး႐ွင္ Anthony Davis ၏ JTIC Brief: Rohingya militancy in Myanmar’s Rakhine likely to escalate in 2017 ေဆာင္းပါးတြင္ ၂၀၁၇ ခုႏွစ္အတြင္း ဘဂၤါလီအၾကမ္းဖက္မႈမ်ား ျမင့္တက္လာႏုိင္ေၾကာင္းကိုလည္း သံုးသပ္ထားပါသည္။
ထုိ႔ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္ လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ၏ အခန္းက႑သည္ ပိုမိုအေရးႀကီးလာၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ယခုအစိုးရ သက္တမ္းအတြင္း အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ အစည္းအေဝးမ်ားကို တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွ် က်င္းပျခင္း မ႐ွိေၾကာင္း ေလ့လာသိ႐ွိရပါသည္။ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒ ပုဒ္မ (၃၃၉) တြင္ ႏိုင္ငံေတာ္အား ျပည္တြင္းျပည္ပ အႏၲရာယ္မ်ားမွ ကာကြယ္ေရးအတြက္ တပ္မေတာ္က ဦးေဆာင္ရမည္ဟု ျပဌာန္းထား႐ွိပါည္။ ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတအေနျဖင့္ ယခုျဖစ္ေပၚေနေသာ စစ္ေရးႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအေျခအေနမ်ားအရ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရးႏွင့္လံုၿခံဳေရးေကာင္စီ ႏွင့္ ညႇိႏႈိင္းကာ ပိုမိုထိေရာက္စြာ ကိုင္တြယ္ ေဆာင္႐ြက္သြားသင့္သည့္ အေျခအေနသို႔ ေရာက္႐ွိေနၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္ေတြ႕႐ွိရပါသည္။
ေဒါက္တာႏိုင္ေဆြဦး
ေသနဂၤ မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရးအဖြဲ႕
(ေသနဂၤ မဟာဗ်ဴဟာေလ့လာေရးအဖြဲ႕ (Thayninga Institute for Strategic Studies)သည္ အမ်ိဳးသားကာကြယ္ေရး၊ လံုၿခံဳေရးႏွင့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္မ်ားကို ေလ့လာေနေသာ သုေတသနအဖြဲ႕အစည္းတစ္ရပ္ ျဖစ္ပါသည္။)
ကိုးကား
(၁) ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ႐ံုး၏ သတင္းထုတ္ျပန္ခ်က္အမွတ္ (၁/ ၂၀၁၆)
(၂) ျမန္မာကိုယ္စားလွယ္အဖြဲ႔၏ အင္ဒိုနီး႐ွား ခရီးစဥ္အတြင္း မစၥတာနာဆီယာ အဘတ္စ္၏ ေဆြးေႏြးခ်က္မ်ား။
(၃) JTIC Brief: Rohingya militancy in Myanmar’s Rakhine likely to escalate in 2017 by Anthony Davis – IHS Jane’s Terrorism & Insurgency Monitor (20th January 2017)
(၄) The jihadi who turned ‘supergrass’ by Peter Taylor (13th September 2006)
